Band-of-Brothers.nl - US Paratroopers / Living History / Band of Brothers

1922 - december 1999.
Burton Christenson kwam in 1942 naar Toccoa, Georgia, na zich vrijwillig voor de paratroopers te hebben aangemeld.
Over zijn eerste dagen training onder leiding van 1st Lieutenant Sobel zei hij: 'We voelden ons ellendig, waren uitgeput en dachten dat als we niet snel een slok water kregen, we ineen zouden storten'. Maar hij gaf toe dat toen de training in Toccoa achter de rug was alle 'overlevenden' het gevoel hadden dat ze 'alles aankonden wat hun nu zou worden opgedragen'.
Eén van de oefensprongen zou Christenson nooit vergeten; (Band of Brothers blz 39)
'Het was heet en drukkend in het C-47 toestel, de warme lucht die van de bergen onder ons opsteeg veroorzaakte een thermiek die het vliegtuig deed schudden en slingeren. Korporaal Denver 'Bull' Randleman, achterste in lijn van zijn groep -en dus het verst verwijderd van de deur- begon plots over te geven in zijn helm. De man die voor hem stond keek achterom en verloor meteen zijn lunch. Dat gebeurde ook weer met de man voor die man en zo ging het verder naar voren. Het lukte echter niet iedereen om in zijn helm over te geven dus was de vloer van het vliegtuig bedekt met een laag kots, het vliegtuig stonk. Christenson, vooraan, kon alles nog net binnenhouden, maar dan ook maar net. Zijn maag protesteerde en dat groene licht wou maar niet aanspringen... Daar was het licht!
Van achterin het vliegtuig werd 'Go!!! Go!!!' geschreeuwd en Christenson sprong de schone, verse lucht in...'.


Christenson 1944, tekeningen 1944

Christenson herinnerde zich nog de vele injecties die de soldaten kregen voordat ze naar Europa vertrokken: 'Shot na shot kregen we toegediend. Op het laatst hingen onze armen als verstijfde touwen langs ons lichaam'. Vlak voor vertrek naar de boot hadden wat paratroopers whisky weten te versieren. De mannen werden erg dronken, ze waren immers het veel lichtere bier gewend.
Christenson werd aangetroffen terwijl hij 'was making out with the toilet' totdat Denver 'Bull' Randleman hem uiteindelijk naar zijn bed droeg.
Uiteindelijk vertrok Easy Company met de USS Samaria naar Engeland.
Over het eten aan boord kon Burton ook een leuk verhaal vertellen:
'Ze voedden ons uit grote potten, die gekookte vis en tomaten bevatten.
De koks hadden bevlekte schorten waar aan te zien was dat ze zich dagen niet hadden verschoond'.
Op de voorpagina van het World War II magazine Band of Brothers -collectors item- staat Burton Christenson rechts naast Woodrow Robbins. Deze foto werd vlak voor de sprong tijdens D-Day gemaakt.
Na het verlaten van het vliegtuig in de donkere nacht van 5 op 6 juni 1944 was Christenson meteen zijn 'leg-bag' kwijt. Zonder zijn uitrustingstas daalde hij af in de directe omgeving van St Mere Eglise. Hij kon de bel van de kerk horen en zag het gebouw nabij het kerkplein in brand staan. Vlak voor zijn landing moest Burton Christenson zijn benen intrekken om niet in een boom terecht te komen. Hij scheerde over de boom heen en kwam schuin achter een Duits Vierling 20mm Flak-kanon terecht. Gelukkig voor hem waren de vier lopen van het geschut de andere kant op gericht en maakte het apparaat zo'n herrie dat de bedienende Duitse manschappen hem niet hoorden neerkomen... vijftien meter achter hen!
Christenson kroop dus weg tussen de bomen totdat hij plots iemand naast zich hoorde. Hij gebruikte vervolgens zijn 'cricket' en klikte één keer. Er kwam geen antwoord. Toen hij zijn revolver pakte klonk het onderdrukt: 'For Christ Sake, don't shoot!'. Het bleek zijn assistent machinegeweerschutter te zijn, Woodrow Robbins, waarvan de cricket kapot was.
Na de dropping werd Christenson bevorderd tot Korporaal en assistant squad leader.
Christenson maakte twee combatjumps (Normandy en Market Garden) en zat de gehele oorlogsrit uit tot en met het plunderen van de wijnkelder nabij het Adelaarsnest.
Tijdens de omsingeling van het 101ste in Bastogne was Christenson één van die soldaten die zich ingegraven had in een mangat terwijl het sneeuwde en de temperatuur dik onder het vriespunt lag. Maar het aflossen van de 'Outpost Position' vond hij het ergste.
'Die tochtjes waren het griezeligst. Je verdacht elke schaduw die je zag, en lette op elk geluid. De silhouetten van de mannen in de voorste posten waren niet duidelijk, waren het Duitsers? De spanning was altijd hetzelfde... totdat je een Amerikaanse helm herkende'.
Twee uur later begon zo'n tocht weer opnieuw.
Christenson was bij de patrouille toen Dukeman in Holland het leven verloor, en in Bastogne zag hij op een zelfde manier Private John Julian sneuvelen toen hun patrouille in een Duitse hinderlaag liep. (Dit laatste is duidelijk in de TV serie naar voren gebracht.)
Toen Easy terug werd getrokken naar Mourmelon was Christenson bevorderd tot sergeant. In het boek van David Webster is het Christenson die Webster mededeelde dat de oorlog er zo goed als opzat:
'Christenson, die nu onze pelotonleider was, kwam binnen met een lucht van whisky om zich heen en een brede grijns op zijn gezicht. Hij zwaaide met een stuk papier. 'Plaats rust, verdomme', schreeuwde hij, 'moet je dit eens horen. Het komt van de leiding. Vanaf nu dienen alle troepen hun huidige positie te handhaven. De Duitse legergroep 'G' in deze sector heeft zich overgegeven. Er mag niet op Duitsers worden geschoten, behalve als zij op jullie schieten'.
Er werd gejuicht, waarna Christenson zei;
'Yes sir, het lijkt erop dat de oorlog over is. En we konden de oorlog op geen betere plek beëindigen!'.
Op dat moment bevond Easy Company zich in Berchtesgaden, bij het Adelaarsnest dat jarenlang de vesting van Hitler en de nazi-top was geweest.

Als begenadigd tekenaar maakte Burton Christenson gedurende de oorlog diverse schetsen.
Dick Winters hierover tegen één van Christensons zoons: 'Your father is telling the story of "BAND of BROTHERS" on a first person basis through his drawings.'
Stephen Ambrose gaf zijn mening: 'Superb sketches and drawings by a member of the company "BAND of BROTHERS" are obviously almost priceless.'
Na de oorlog werkte Burton 'Pat' Christenson achtendertig jaar voor dezelfde baas, de Pacific Telephone & Telegraph Company. Hij installeerde nieuwe aansluitingen en werd uiteindelijk supervisor en leraar. Hij kreeg drie zonen: Patrick, Christopher en Timothy.
Burton noemde hen 'The Boys'.

Christenson 90er jaren

Toen Burton in December 1999 overleed kwam er een brief van Dick Winters:
'It is a shock to hear that I've lost my guidon-bearer and number two man in the Normandy jump.
I always took pride in having my best looking man out front carrying the guidon for reviews by dignitaries. And that man, of course, was always Pat, who, with his clean-cut good looks and wide shoulders, lean hips proudly carried the Company E guidon.
When it came time for the big jump in Normandy, I wanted my best, most dependable man right behind me, the number two man, and that was Pat again.
He depicted our respected positions in this Jump later in his paintings. In reference to his outstanding ability to depict memories of D-Day and actions on through to Bastogne with his Many, Many drawings'.
Uit mijn contact met de zonen van Christenson komt naar voren dat Burton Christenson veel op had met de Nederlanders. Zoals Chris Christenson het schreef: 'My father was an original Toccoa man and lasted through the entire war. He always had fond things to say about the dutch. He passed away in 1999. He was still as tough as ever but cancer got the best of him. He was greatly involved in the 101st until his death'.
Tijdens de grote Amerikaanse Première van Band of Brothers, in The Hollywood Bowl, waren de tekeningen van Christenson prominent aanwezig. Diverse VIP's poseerden naast Tim Christenson met één van de tekeningen die zijn vader gemaakt heeft.

Tim en Tom Hanks

Stephen E Ambrose en Tim

Tim en Steven Spielberg

Damian Lewis en Tim

Dit specifieke artikel is tot stand gekomen met medeweten en volledige medewerking van de familie Christenson. Wij danken hen hartelijk voor het beschikbaar gestelde materiaal.