Anekdote Blithe
|
Aan de linker kant: Hier laat Albert Blithe zijn souvenirs zien die hij tijdens zijn reis terug om zijn compagnie te vinden heeft gevonden. Hier ziet u hem afgebeeld bij de Marmion boerderij ( "THE STOPKA STRONGPOINT) , waarschijnlijk heeft Band of Brothers dit bij elkaar proberen te proppen in Episode 3 " Carentan " waar Albert Blithe ook terugkomt bij zijn compagnie en een gelijke Nazi- vlag laat zien. Eveneens klopt het niet wat in de aftiteling van Episode 3 word geschreven, dat Albert Blithe in 1948 is gestorven aan de verwondingen die hij in Normandië opliep, sterker nog; Albert vocht nog met de paratroopers mee in Korea en overleed in 1967, vlak nadat hij de kogel, van de scherpschutter die hem tijdens D-day had verwond aan zijn zoon Gordon had gegeven, dat was ook de laatste keer dat vader en zoon elkaar hebben gezien... |
Albert Blithe werd geboren in Philadelphia (Pa) op 25
juni 1923. Hij werd
opgevoed door zijn moeder Emma Blithe die uit een zeer gelovige familie kwam.
Voordat hij in het leger ging (l) werkte hij als kraanmachinist bij Westinghouse
. n 1942 ging hij bij het leger zodat hij om persoonlijke redenen uit Pennsylvania
weg kon. Hij werd een paratrooper .(recht in Toccoa )
Hij raakte op 25 juni 1944 (zijn 21ste verjaardag) gewond tijdens de gevechten rond Carentan ( Normandië )
Hij heeft de kogel die de wond in zijn rechter
schouder veroorzaakte altijd bij zich gedragen. In de zomer
van 1967 gaf Albert die kogel aan zijn zoon
Gordon. Het was de laatste keer dat hij zijn vader levend zou zien. In een
van de afleveringen van Band of Brothers © werd getoond hoe Blithe plotseling
blind werd. Een tijdelijke psychische oorzaak. Later kon je zien dat hij
zwaar gewond raakte in zijn nek. De andere leden van
Easy Company ( Currahee
veteranen) waren in de veronderstelling dat Blithe daarvan niet was hersteld
en dat hij in 1948 in Philadelphia, PA was overleden. Nadat
de tv-serie was vertoond namen familieleden van Blithe
contact op en toonden met hun informatie en bescheiden aan dat Blithe aan
zijn rechter schouder gewond was geraakt , daarvan was hersteld, de eerste
jaarlijkse reünie van de101ste Airborne
Division Association had bijgewoond en dat hij daarop volgend een voorbeeldige
militaire loopbaan had gehad. (inclusief meer dan 600
parachute sprongen en een Military A dvisory
and A ssistance G roup assignment -MAAG- in Taiwan).
Hij werd na Carentan teruggestuurd naar de Verenigde Staten om daar van zijn
verwondingen te herstellen en werd voor de rest van de oorlog vrijgesteld van
dienst. Hij bleef gedurende een jaar uit het leger en ging weer aan het werk
bij Westinghouse . Hij deed afstand van zijn vrijstelling voor het leger tijdens
de oorlog en tekende weer
bij als paratrooper . Hij werd gedurende een tijdje gelegerd in Fort Hood Texas
. Hij trouwde in 1957met Kay en werd zelfs in Fort Bragg N.C.uitgeroepen tot
(in eerste instantie) paratrooper
van de maand en later tot paratrooper van het jaar
Niet lang na de geboorte van zijn zoon Gordon op 26 februari 1959, werd Blithe naar Taiwain uitgezonden bij de Military Advisory and Assistance Group.
Hij vocht ook in Korea .Tijdens zijn oorlogsactiviteiten werd hij onderscheiden met: 3 Purple Hearts - 3 Bronze Stars - 1 Silver Star - Army Occupation Medal - de Tweede Wereldoorlog overwinningsmedaille.
Albert woonde met zijn gezinnetje enkele jaren in Ping Tung (Taiwan). Na terugkomst uit Taiwan werd hij gelegerd in Fort Bragg N.C bij de 82ste Airborne Divisie.
Gordon herinnert zich levendig het moment waarop hij zijn vader vroeg of die ooit bang was geweest in de oorlog. In stilte knikte die toen bevestigend. Gordon heeft dat later nooit meer gevraagd.
De moeder van Gordon heeft hem vaak verteld dat de oorlog zijn geest behoorlijk door elkaar had gehaald maar dat hij het werk als paratrooper het liefst deed van alles. Zijn vader zei regelmatig tegen Gorden : "Ik ben paratrooper . Dat is mijn werk."
Tijdens zijn stationering in Taiwan was Albert Blithe de tweede Amerikaanse paratrooper die de Chinese master jump wings mocht ontvangen
Albert Blithe overleed in 1967 tijdens zijn diensttijd in Duitsland. Hij overleed als gevolg van een ongeval nadat hij de herdenking van de Slag om de Ardennen had bezocht. Hij is met militaire eer begraven op Arlington National Cemetery .
Omdat hij altijd tegen zijn vrouw Kay had gezegd dat hij op Arlington begraven wilde worden heeft ze daar na zijn overlijden dan ook voor gezorgd. Zijn graf is #7672 in sectie 31.
