RECOGNE - POSITIE 2
Het Bois Jacques strekt zich grofweg uit in de driehoek
Bizory - Bourcy - Longchamps.
In dit gebied ligt het dorpje Recogne tegenover Foy met in het midden de N30,
de weg van Bastogne naar Houffalize.
In Recogne is een Duits Oorlogskerkhof te vinden waar lange rijen met graven
de stille getuigen zijn van het mislukte offensief dat half December 1944 werd
ingezet.
Wij onderzochten het gedeelte van het bos waar de
foxholes nog overduidelijk aanwezig zijn, schuin tegenover het veld waar
tegenwoordig kuddes bizons lopen te grazen.
Ook hier is onder de naaldbomen nagenoeg geen begroeiing. Direct vinden we
scherven en hulzen van een klein caliber 'modern' wapen, losse flodders. Hier
is nog niet zo heel lang geleden geoefend door het Belgische leger. We vinden
heel veel losse flodders.
Wat dieper in het bos zijn de foxholes nog steeds rijkelijk aanwezig. We stuiten op een zakje Lemon Powder, gewoon tussen de naalden, niet bedekt met aarde. Bizar. Wellicht het resultaat van herten of ander wild dat de bovenlaag omwoelt.
Dan vinden we een Duits patroon, intact, huls en kop. We zoeken verder, twintig centimeter verderop een zelfde patroon. Iets verderop nog eentje. Alsof er iemand gelopen heeft die de kogels doorgeladen heeft, uit het magazijn heeft laten vallen. Verderop vinden we weer wat zakjes.
De mooiste vondst van deze dag doen we midden tussen
de foxholes, net voor een grote boom. Een haak die aan uitrustingsstukken
bevestigd werd zodat het uitrustingsstuk aan de riem kon worden bevestigd.
Wat kan daar aangezeten hebben? Bijna alle hoezen hadden één
of meerdere afsluitknoppen. Dus zoeken we verder. En ja, we vinden een 'lift
the dot'-knop. Geen tweede.
Zelf denken we direct aan een first aid pouch. Alle US troopers droegen een
dergelijk pakketje aan de riem. Het bevatte een verzegeld blikje met daarin
een zakje sulfa poeder en een snelverband.
Het is niet onwaarschijnlijk dat een dergelijke pouch hier in het bos is achtergelaten
of verloren.
De granaatscherven zijn ook hier weer niet van de
lucht, dus reden genoeg voor de troopers om talloze kleine en grotere verwondingen
op te lopen. Zeker in deze posities midden in de MLR van midden December
1944 tot dik in Januari 1945.
Het is inmiddels rond het vriespunt, ietwat mistig en het begint donker te
worden.
Alhoewel dicht bij de bewoonde wereld, lijkt dit stuk bos nog steeds een vijandige
sfeer uit te ademen.
Het kerkhof verderop is slechts een indicatie van wat hier allemaal gebeurd
is.
Resultaat van het bezoek:
Dit soort onderzoeksresultaten, zeker de vondst van een serie patronen en de haak met de knop, brengt de geschiedenis heel dichtbij.
RECOGNE - POSITION 2
The Bois Jacques stretches roughly in the Bizory
- Bourcy - Longchamps triangle.
In this area the little village of Recogne is opposite of Foy with the N30
road from Bastogne to Houffalize in between. The German War Cemetery in Recogne
is a silent witness to the failed offensive that kicked off half December 1944.
We investigated the part of the woods where the foxholes
are still clearly present, just opposite the fields filled with Buffalo's.
Underneath these pine trees there is also no vegetation; I guess there is not
enough light and the topsoil consists out of a monotone needle substance. Immediately
we start finding shrapnel and cartridges of a more modern, small caliber. Seems
the Belgian Army is still using this lot for practice. The cartridges are blanks.
A bit further into the woods the foxholes are still present. We find a sachet of Lemon Powder, laying freely on the topsoil. Probably dug up by wildlife, searching for food.
Then we find our first German Cartridge, intact.
One feet next to it, just below the surface another one. And a third after
that one. Like somebody was cleaning up the contents of a weapon or magazine.
A bit further more sachets: Coffee, Lemon and Orange Powder.
The best thing we found, between the foxholes, next
to a giant tree, is a webbing hook. A hook that was used to attach a pouch
or other piece of gear to the belt. Such a pouch usually had one or two buttons,
so we keep filtering the soil. We finally find a 'lift the dot' button. Just
one.
The first piece of gear we can think of is a First Aid Pouch, common along
the troopers and other US soldiers. It contained a sealed First Aid Tin with
a sulfa sachet and bandage.
It is not strange that such a pouch could be left behind or lost at this location.
We find lots of pieces of shrapnel in all sizes again.
Plenty of reason for a medic to use those first aid kits. This location was
part of the MLR from December 1944 into January 1945. The 506th made its
final push into Recogne from this very line.
In the mean time the temperature has dropped to about zero Celsius. There is
some fog and it is getting dark. Although the civilized world is just ahead,
it seems that these woods are still a hostile environment. The very cemetery
in Recogne is just one indication of what happened here.
Results of this fieldtrip:
Results like on this trip take us closer to WW2 than ever before.