Het 'V-Mail' postsysteem werd opgezet om ervoor te zorgen dat de miljoenen Amerikaanse soldaten 'overzees' in staat waren om zo snel mogelijk met hun familie te corresponderen.
Het klassieke postsysteem en de immense hoeveelheid soldaten die naar huis schreven zorgden ervoor dat er bergen met brieven en kaarten van allerlei formaten ontstonden, wat leidde tot ernstige vertraging in het bezorgen van de brieven in de USA.
'V-Mail' werd in 1942 ontworpen in Engeland toen duidelijk werd hoeveel post er te verwerken was. De Amerikaanse soldaten konden voor hun brieven en tekeningen naar huis een speciaal formulier gebruiken dat voor een paar centen aangeschaft kon worden. De formulieren konden los, per blokje of per doosje worden gekocht en hadden een opgedrukte schrijfinstructie in rode tekst alsmede een 'gom'-rand waardoor het schrijven verzegeld kon worden voor verzending.
Ook vanuit het 'bevrijde' vasteland van Europa werd
er eind '44, begin '45 begonnen met V-mail. Een absolute noodzaak gezien
de honderdduizenden G.I.'s die (vaak wekelijks, soms dagelijks) naar huis
schreven en tonnen papier-post produceerden.
De V-brieven werden echter niet rechtstreeks naar Amerika gestuurd. Ze werden
verzameld en doorgestuurd naar een voorstadje van Parijs; Villepinte. Daar
werd de post gesorteerd en gefotografeerd op 16mm film.
Hierdoor werd het totaalvolume van de post drastisch gereduceerd; een kleine
2.000 'V-Mail'-formulieren hadden nu ongeveer de afmetingen van een pakje sigaretten
!
De gesorteerde rolletjes film werden per vliegtuig naar de USA gevlogen en bij één van de drie 'regionale' sorteer- en verwerkingscentra afgeleverd. Deze centra waren New York, Chicago en San Franciso. Daar werden de films ontwikkeld en uitgeprint in 1/4de formaat van het origineel. Deze gereproduceerde V-mail formulieren werden vervolgens naar de geadresseerden doorgestuurd.
De post van 'huis' naar het front, de andere kant op dus, werd op dezelfde manier verwerkt. Elke ontvangen V-Mail was dus een verkleinde fotokopie van het origineel.