Carwood Lipton 1942

• C. Carwood Lipton kwam uit een arm arbeidersgezin waar de vader vroegtijdig bij een auto-ongeluk om het leven was gekomen.
  Toen hij in het Life Magazine een artikel las over de Paratroopers wilde hij zich daar graag bijvoegen. Helaas werkte de manager van de fabriek waar hij in werkte niet echt mee; de man beweerde dat Lipton niet gemist kon worden. Met behulp van een voormalige baas lukte het Carwood alsnog om bij de fabriek weg te komen en in 1942 trad hij toe tot de groep vrijwilligers die in Toccoa aan de slag gingen met hun basic training.

  Bijnaam: 'Lip'.

  
  Lipton 1944

• Tientallen jaren na de oorlog vertelde Lipton dat hij, op het moment dat hij tot Easy Company toetrad, ervan overtuigd was dat zijn onderdeel voorop liep in de ontwikkeling van 'moderne' oorlogsvoering.
• Toen Dick Winters eind 1943 door Luitenant Colonel Strayer tot de Bataljons Mess Officier was 'getransfereerd' besloten de sergeants van Easy Company in een onderlinge, geheime, vergadering dat ze niet onder leiding van Herbert Sobel de oorlog in wilden gaan. Het was immers Easy Company's commandant Sobel geweest die het door een misplaatst gevoel van rivaliteit niet met Winters kon vinden.
  En het was juist Winters waar de mannen wel vertrouwen in hadden.
  Iedere sergeant, zoals Harris, Ranney en Guarnere, schreef een persoonlijke ontslagbrief. Als CQ-Sergeant (in Charge of Quarters = dagelijkse barakleiding) verzamelde Lipton de brieven en legde deze in de postbak van Sobel. In zijn eigen ontslagbrief schreef Lipton:
  'Hierbij lever ik mijn strepen in, ik wil niet langer een Non-Commissioned Officer zijn in Easy Company'.

Donnie Wahlberg (speelt Lipton in serie)
en Carwood Lipton

• Uiteraard knalde Colonel Sink uit zijn sloffen toen hij hoorde wat voor 'muiterij' er gepleegd was. Ondanks dat hij de sergeants, waaronder Lipton, 'Hell' gaf (sergeant Ranney werd gedegradeerd naar soldaat en Harris werd overgeplaatst) transfereerde hij Sobel naar een Parachute Jump School. Vervolgens haalde Sink Winters terug naar Easy Company. Het was een keerpunt in de geschiedenis van het onderdeel en een teken aan de wand met betrekking tot de onderlinge verbondenheid tussen Winters en zijn sergeants.
• Omdat Luitenant Schmitz zo dom was geweest om Luitenant Dick Winters uit te dagen voor een worstelpartij (die voor Schmitz eindigde in het ziekenhuis) was Carwood Lipton jumpmaster in zijn Dakota C-47 op weg naar Frankrijk. Het was Lipton die van de piloot de beslissing mocht nemen of de deur wel of niet open was tijdens de vlucht. Dicht betekende dat de mannen konden roken, open betekende dat er voldoende frisse lucht door het vliegtuig stroomde en dat de paratroopers een kans hadden om bij eventuele calamiteiten het vliegtuig snel te verlaten. In overleg koos Lipton ervoor om de deur eruit te laten. Zo lag hij op zijn buik op de vloer van het vliegtuig terwijl ze over het Kanaal richting Frankrijk vlogen, met zijn hoofd gedeeltelijk buiten het vliegtuig. Onder zich, het opspattende schuim was duidelijk te zien, trokken de duizenden boten van de invasievloot richting Frankrijk; een beeld dat eenieder die het ooit zag nooit meer zou vergeten.

• Lipton was één van de 12 paratroopers die onder leiding van Dick Winters de 4 Duitse 105mm kannonnen bij Brécourt Manor uitschakelde. Hiervoor ontving Carwood Lipton de Bronze Star.
• Een uitgebreid verslag van de slag om Carentan is te vinden via de volgende link;
  http://currahee.hispeed.com/stories/carntan1.htm
  Het verslag is geschreven door Carwood Lipton.
  In het begin van dit verslag merkt hij even luchtig op; 'I don't remember any officers in the 3rd platoon in Normandy. Lt, Schmitz did not make the jump, and Lt. Matthews was killed early in the fighting, so I had command of the platoon'.
• Volgens de mannen van Easy Company was het ook Carwood Lipton die Easy Company bij elkaar gehouden had in moeilijke tijden. Het meest genoemde voorbeeld was de idiote situatie die ontstaan was toen Easy onder leiding van Luitenant Dike stond. (e.e.a. komt in het boek -bladzijde 209- en in de TV-serie -deel 7- goed naar voren). Mede doordat Lipton zijn hoofd op de juiste momenten koel wist te houden klom hij uiteindelijk op tot Luitenant. In principe had hij al over Easy Company gewaakt vanaf het moment dat Winters bevorderd werd.

Lipton met zijn vrouw Marie

• Toen Steven Ambrose Lipton voor het eerst ontmoette omschreef hij hem als 'een grote indrukwekkende man, die op wat rimpels na 'fit for duty' leek...'.
• Na de oorlog sloot Lipton met succes een studie af in engineering en ging het zakenleven in. Hij werd directeur van diverse glasfabrieken en verhuisde naar Engeland, later klom hij zelfs op tot Europees directeur en ging hij naar Zwitserland.
  In 1983 ging hij met pensioen en vestigde zich definitief in Southern Pines, North Carolina, iets wat hij zichzelf al beloofd had toen hij getraind werd in Camp Mackall.
  Lipton bezocht de reünies en andere ontmoetingen van Easy Company geregeld en was een geliefd gastspreker op tal van ceremonies, voor de camera of in privé-sfeer.
• In 2001 bezocht hij de reünie van Easy, en de plechtigheden op het strand van Omaha Beach. Ik zag een stevige, grijze man met een scherpe blik, een trotse man die zich zelfverzekerd voortbewoog en waar een bepaald vermogen, een autoriteit en een levenswijsheid vanaf straalde. Een man als Dick Winters, een serieuze man die een fel contrast gaf in vergelijking met de jongensachtige ondeugendheid die nog steeds van mannen als Guarnere en Heffron uitging.

• Het was de laatste keer dat Carwood Lipton Europa bezocht.
  In het najaar van 2001 bezocht hij in ieder geval twee van de Amerikaanse voorpremières (er waren er in totaal zo'n 24); die in de Hollywood Bowl in L.A. (waar de meeste media aandacht naar uitging, en de premiere in de thuishaven van Stephen Ambrose, New Orleans waar hij strak in het pak zoals gebruikelijk met zijn vrouw Marie verscheen.
• Band of Brothers was de laatste TV-serie die hij op zijn TV in Southern Pines zag.
  Hij overleed op 16 december 2001, zoals Bill Guarnere mij schreef, aan 'breathing problems' (Lipton gebruikte sinds kort extra zuurstof om zijn ademhalingsproblemen te omzeilen). Bill schreef er met grote letters onder; TRAGIC!!!!
• Uit de New York Times (derde week December 2001):

Carwood Lipton, 81, Figure
in 'Band of Brothers', Dies
Carwood Lipton, who was among the central figures in the book and
television miniseries recounting the
experiences of a World War II
paratrooper company, died on Dec. 16.

• Naast zijn verhaal liet Carwood Lipton drie zoons (waaronder Clifford Carwood Junior), vijf kleinkinderen, en een achterkleinkind na.

Bron laatste 2 foto's: Familie Lipton , G.Shank en Jos Bex
bewerking: Fred Scheurwater